мъногащи

МЪНОГАЩИ (3*) нар. То же, что мъногашьды:

Ѥгда сърѧщеши ближьнѧго своѥго. почьти и лише мѣры облобызаи ѥ [так!] рѹцѣ. и нозѣ. и объими и. многащи съ многою чьстию. СбТр ХII/XIII, 174; Творить и се многащи и ди˫аволъ. зълокъзньнѹ ѥгда ѹзьрить д҃шю. Там же, 179; ˫Ако i гладом же и жажею многащи стражу. пѣшь же ходѧи на земли лѣга˫а ЖВИ XIV–XV, 94а.